બહુ યાદ આવ્યા, બહુ યાદ આવ્યા
ભીંજાઈને બહારથી ઘરે હું આવ્યો
છીંકાછીંક શરદી તાવ સાથ લાવ્યો
છાતી ગળે પત્નીએ બામ લગાવ્યો
આંખોમાં આંસુ ત્યાં તો ધસી આવ્યાં
બા, તમે આજ બહુ જ યાદ આવ્યા.
બહુ યાદ આવ્યા,બહુ યાદ આવ્યા.
મંદિરમાં જઈ આજ દર્શન કર્યાં મેં
ઘંટ વગાડ્યો,પૂજા-અર્ચના કરી મેં
પ્રસાદ લીધો,લઈને ઘરે હું આવ્યો
આંખોમાં આંસુ ત્યાં ભરાઈ આવ્યાં
બા, તમે આજ બહુ જ યાદ આવ્યા.
બહુ યાદ આવ્યા,બહુ યાદ આવ્યા.
બા, તારા પૌત્રના આજે લગ્ન કીધાં
તુજ વહૂને પોંખીને ઓવારણા લીધાં
પૂત્રવધુના ઘરે આજ પગલાં પડ્યાંબ
હૃદયનાં બંધ બેફામ સૌ તૂટી પડ્યાં
બા, તમે આજ બહુ જ યાદ આવ્યા.
બહુ યાદ આવ્યા,બહુ યાદ આવ્યા.
ઝરણાં,નદીઓ એમ જ વહેતાં રહેશે
સાગર ઊછળશે,વાદળો પણ છવાશે
એજ વાયુને એજ રોજિંદુ વાતાવરણ
પણ બા, તમે ક્યાં છો, તમે ક્યાં છો?
બા, તમે આજ બહુ જ યાદ આવ્યા.
બહુ યાદ આવ્યા,બહુ યાદ આવ્યા.
આવું સુંદર કાવ્ય વાંચી ,
બા અવશ્ય યાદ આવેજ .
બા કદી ભૂલાય નહીં. અને જો બાને ભૂલ્યા ,
તો એળે ગયો અવતાર ……
- શ્રી પ્રવીણચંદ્ર કસ્તુરચંદ શાહ
Source : http://gujaratigazal.wordpress.com/2010/11/25/baa-tame-aaje-bahu-yaad-avya/