પોસ્ટકાર્ડ ઉપર પ્રેમ પત્ર

આખરે કોવિડનો કેર થોડો ઓછો થયો અને નાના બાળકોની સ્કૂલો શરુ થઇ.  આ વખતે કિરણ અને રીવાંશી નવરાત્રી પહેલાં જ ભરૂચ ગયા હતા અને દિવાળીમાં ૧૫-૨૦ દિવસ હું પણ જઈ આવ્યો (થેન્ક્સ તો વર્ક ફ્રોમ હોમ).  કિરણ અને રીવાંશી આ વખતે પ્રથમ વખત ફ્લાયટમાં એકલા બેંગલોરથી વડોદરા ગયા. ભરૂચથી પાછા આવ્યા પછી ૧૮ નવેમ્બર ૨૦૨૧ એ અમે રીવાંશીની એની સ્કૂલ "Tender Hearts International School" માં મુકવા ગયા.  એમતો એની ઓનલાઈન સ્કૂલ માર્ચમાં જ (૩ માર્ચ ૨૦૨૧) ચાલું કરી દીધેલી. અમને (ખાસ કરીને કિરણને) વધારે ડર હતો કે રીવાંશી સ્કૂલમાં એકલી રહેશે કે નહિ. પણ એને સહેજ પણ વાંધો નથી આવ્યો અને એ રડી પણ નથી. ઇન ફેક્ટ, એ તો ૨-૩ દિવસ પહેલાથી જ ઉત્સુક હતી અને ત્યાં ગયા પછી પણ એને મજા આવી.  પછીના દિવસો પણ એને કઈ તકલીફ નથી પડી અને મજા આવી રહી છે.  એને ત્યાં drawing કરવાની મજા આવે છે, પણ જો મેડમ એને ABC કે 123 લખવાનું કહે તો એને કંટાળો આવે છે.  બીજી ચિંતા એ પણ હતી કે એને ત્યાં English માં મેડમ અને બીજા બાળકો વાતચીત કરે છે એ સમજમાં આવશે કે નહિ ? જો કે મેડમને તો થોડું હિન્દી આવડે છે એટલે તકલીફ નથી.  સ્કૂલ ઘરથી નજીક છે અને એને જવું