અરે દોસ્ત્ તું ક્યાં જાય છે?

દિલ પુછે છે મારું, અરે દોસ્ત્ તું ક્યાં જાય છે?

                જરાક તો નજર નાંખ, સામે કબર દેખાય છે.

ના વ્યવહાર સચવાય છે, ના તહેવાર સચવાય છે,

                દિવાળી હોય કે હોળી, બધુ ઓફિસમાં જ ઉજવાય છે.

આ બધું તો ઠીક હતું, પણ હદ તો ત્યાં થાય છે,

                લગ્નની મળે કંકોત્રી, ત્યાં શ્રીમંતમાં માંડ જવાય છે.

દિલ પુછે છે મારું, અરે દોસ્ત્ તું ક્યાં જાય છે...

પાંચ આંકડાના પગાર છે, પણ પોતાના માટે પાંચ મિનીટ પણ ક્યાં વપરાય છે,

                પત્નીનો ફોન બે મિનીટમાં કાપીએ છે, પણ ક્લાઈન્ટનો કોલ ક્યાં કપાય છે.

ફોનબુક ભરી છે મિત્રોથી, પણ કોઈનાયે ઘરે ક્યાં જવાય છે,

                હવે તો ઘરનાં પ્રસંગો પણ હાફ-ડે માં ઉજવાય છે.

દિલ પુછે છે મારું, અરે દોસ્ત્ તું ક્યાં જાય છે...

કોઇને ખબર નથી, આ રસ્તો ક્યાં જાય છે,

                થાકેલાં છે બધા છતાં, લોકો ચાલતાં જ જાય છે.

કોઇકને સામે રૂપીયા, તો કોઇકને ડોલર દેખાય છે,

                તમેજ કહો મિત્રો, શું આને જ જીંદગી કહેવાય છે?

દિલ પુછે છે મારું, અરે દોસ્ત્ તું ક્યાં જાય છે...

બદલતા આ પ્રવાહમાં, આપણા સંસ્કાર ધોવાય છે,

                આવનારી પેઢી પૂછશે, સંસ્કૃતિ કોને કહેવાય છે.

એકવાર તો દિલને સાંભળો, બાકી મનતો કાયમ મુંઝાય છે,

                ચાલો જલ્દી નિણૅય લઇએ, મને હજુંય સમય બાકી દેખાય છે.

દિલ પુછે છે મારું, અરે દોસ્ત્ તું ક્યાં જાય છે...

દિલ પુછે છે મારું, અરે દોસ્ત્ તું ક્યાં જાય છે?

                જરાક તો નજર નાંખ, સામે કબર દેખાય છે.

As cigarette smoking is injurious to health, I smoke Air.
- Yashpal Jadeja

--
Sent from my mobile device

મુક્તક - અલ્પેશ કળસરિયા

એવું તને હું કહેતો નથી કે મજા ન કર,

પણ આબરૂ જતી રહે એવી દશા ન કર!

એને છુપાવવાની તને આવડત ન હો,

તો, મૂર્ખ દોસ્ત મારાં! હવેથી ગુના ન કર!

-અલ્પેશ કળસરિયા

ગોદડાંમાં શું ખોટું ?

મમ્મી  બોલી,  ઠંડી  આવી,  સ્વેટર  પહેરો  મોટું,

ગોદડું વ્હાલું અમને તો ભઈ, ગોદડાંમાં શું ખોટું?

ગોદડાંને પકડી તો જુઓ,

ગોદડાંમાં છે નરમી;

મથી-મથીને અમે કરી છે

અંદર ભેગી ગરમી.

ગોદડાંની   અંદર   હું   કેવો   મસ્તીથી  આળોટું ?

ગોદડું વ્હાલું અમને તો ભઈ, ગોદડાંમાં શું ખોટું?

ગોદડાંનો ગોટો છે આ કે

વારતાઓનો ડબ્બો?

ડુંગરમાંથી હાથી થઈ જાઉં,

ભૂત બની કહું, છપ્પો !

સ્વેટરમાં  તો  છોટુ  થઈને   રહેશે   ખાલી  છોટુ…

ગોદડું વ્હાલું અમને તો ભઈ, ગોદડાંમાં શું ખોટું?

-વિવેક મનહર ટેલર

(૧૧-૦૨-૨૦૦૮

Some beautiful girls look worst in their wedding day dress. And on top
of it, the makeup and lipstick worsens the plot. Why they apply such
things on their face when there's no need for it? Why can't they
remain simple, and yet beautiful? Mysterious!!!

People look at me with disbelief when I say them that I haven't watched "Dilwale Dulhaniya Le Jaayenge."

Joke

Teacher : Give an example of COINCIDENCE. 

Student : Sir, My father and mother got married on the same day and at the same time...

Watching movie Border on UTV Movies. Eyes get wet during the song "Ke
Ghar Kab Aaoge." I love watching this movie.

Ajab Prem ki Gazab Kahani

A pig fell in love with hen. One day they kissed each other. Next day
the pig died of bird flu & bird died of swine flu. Ajab Prem ki Gazab
Kahani.

Ajab Prem Ki Gazab Kahani

A pig fell in love with hen. One day they kissed each other. Next day the pig died of bird flu and hen died of swine flue. Ajab Prem Ki Gazab Kahani.

Why love marriage is better than Arranged????

Because a "KNOWN DEVIL" is better than an "UNKNOWN GHOST".

યા હોમ કરીને પડો ફતેહ છે આગે - કવિ શ્રી નર્મદ ... For Indian Roads - યા હોમ કરીને પડો ખાડો છે આગે - કવિ શ્રી યશપાલ...

વીર કવિશ્રી નર્મદની અમુક કવિતાઓ ...

જય જય ગરવી ગુજરાત !
જય જય ગરવી ગુજરાત,
દીપે અરૂણું પરભાત,
ધ્વજ પ્રકાશશે ઝળળળળ કસુંબી, પ્રેમશૌર્યઅંકીત;
તું ભણવ ભણવ નિજ સંતતિ સઉને, પ્રેમ ભક્તિની રીત -
ઊંચી તુજ સુંદર જાત,
જય જય ગરવી ગુજરાત.

ઉત્તરમાં અંબા માત,
પૂરવમાં કાળી માત,
છે દક્ષિણ દિશમાં કરંત રક્ષા, કુંતેશ્વર મહાદેવ;
ને સોમનાથ ને દ્ધારકેશ એ, પશ્વિમ કેરા દેવ-
છે સહાયમાં સાક્ષાત
જય જય ગરવી ગુજરાત.

નદી તાપી નર્મદા જોય,
મહી ને બીજી પણ જોય.
વળી જોય સુભટના જુદ્ધરમણને, રત્નાકર સાગર;
પર્વત પરથી વીર પૂર્વજો, દે આશિષ જયકર-
સંપે સોયે સઉ જાત,
જય જય ગરવી ગુજરાત.

તે અણહિલવાડના રંગ,
તે સિદ્ધ્રરાજ જયસિંગ.
તે રંગથકી પણ અધિક સરસ રંગ, થશે સત્વરે માત !
શુભ શકુન દીસે મધ્યાહ્ન શોભશે, વીતી ગઈ છે રાત-
જન ઘૂમે નર્મદા સાથ,
જય જય ગરવી ગુજરાત.

-કવિ નર્મદ

આ તે શા તુજ હાલ, સુરત..

આ તે શા તુજ હાલ, 'સુરત સોનાની મૂરત',
થયા પૂરા બેહાલ, સુરત તુજ રડતી સૂરત !
અરે હસી હસીને રડી, ચડી ચડી પડી તું બાંકી;
દીપી કુંદનમાં જડી, પડી રે કથીરે ઝાંખી.

સત્તર સત્તાવીસ, સનેમાં રેલ જણાઈ;
બીજી મોટી તેહ, જાણ છોત્તેરે ભાઈ.
એની સાથ વંટોળ, દશા બેઠી બહુ રાસી;
દૈવ કોપનું ચિહ્ન, સુરત તું થઈ નિરાસી.
સુડતાળો રે કાળ, સત્તર એકાણું;
સત્તાણુંમાં રેલ, બળ્યું મારું આ ગાણું.
સાઠો બીજો કાળ, ચારમાં સન અઢારે;
બારે મોટી આગ, એકવીસે પણ ભારે.
બાવીસમાં વળી રેલ, આગ મોટી સડતીસે;
એ જ વરસમાં રેલ, ખરાબી થઈ અતીસે.
દસેક બીજી આગ, ઉપરનીથી જો નાની;
તોપણ બહુ નુક્શાન, વાત જાયે નહીં માની.

વાંક નથી કંઈ તુજ, વાંક તો દશા તણો રે;
અસમાની આફત, તેથી આ રોળ બન્યો રે.
તાપી દક્ષિણ તટ, સુરત મુજ ઘાયલ ભૂમિ;
મને ઘણું અભિમાન, ભોંય મેં તારી ચૂમી.

કવિ નર્મદાશંકર લાલશંકર

12 નવેમ્બર 1865ના રોજ નર્મદે લખેલ આ લબ્ધપ્રતિષ્ઠ કાવ્યનો એક અંશ લગભગ દોઢસો વર્ષ પછી પણ આજે એટલો જ પ્રસ્તુત લાગે છે. કાવ્ય પરથી એટલું તરત જ સમજી શકાય છે કે સુરત સતત કુદરતી આપત્તિઓના હાથે પીંખાતું જ આવ્યું છે. આવા નષ્ટ-ધ્વસ્ત થઈ ગયેલા સુરતના એક સુરક્ષિત ખૂણામાં બેસીને હું આ લખી રહ્યો છું ત્યારે થતાં આંગળીઓના કંપન ઈચ્છું છું કે આપને ન હચમચાવે. મહારાષ્ટ્રમાંથી પૂર્વસૂચના વગર અધધધ પાણી છોડાતા ઉકાઈ ડેમ છલકાઈ ગયો… સુરત માટે જો કે પૂર એ નવી વાત નથી. શાસકોની વ્યવહારદક્ષતાના પ્રતાપે દર વર્ષે ઉકાઈ બંધ છેક છલકાવાની અણીએ ન આવે ત્યાં સુધી પાણી છોડાતું નથી અને એ સમજ બહારની ફિલસૂફીના કારણે લગભગ દર વર્ષે સુરતમાં નાનું-મોટું પૂર આવે જ છે. બંધની સપાટી ભયજનક સ્તરની નજદીક પહોંચતી હોય ત્યાં સુધી શાહમૃગની પેઠે માથું નાસમજણની રેતમાં ખોસીને બેસી રહેતી સરકારને શું કહેવું? અને માણસ હોય તો એક ઠોકરમાંથી શીખી લે એવી આશા પણ રાખીએ…. આ તો સરકાર છે!!!

ઉકાઈ બંધ છેક છલકાવાની પરિસ્થિતિએ આવી ઊભો ત્યારે પૂનમની નજીક આવી ઊભેલો સાગર કેટલું પાણી સમાવી શકશે એનો કશો ય પૂર્વવિચાર કર્યા વિના આજદિન સુધી ન છોડાયેલી માત્રામાં પાણી છોડવામાં આવ્યું… ચોવીસ કલાકથીયે ઓછા સમયમાં આખું સુરત જળબંબાકાર થઈ ગયું. છેલ્લા બસો વર્ષની સૌથી મોટી રેલમાંથી સુરત અત્યારે પસાર થઈ રહ્યું છે. મોટાભાગના વિસ્તારોમાંથી પાણી ઊતરી ગયાં છે. પણ આજે જ્યારે રાંદેર મિત્રોના ઘરે મદદ પહોંચાડવા હું નીકળ્યો ત્યારે રસ્તામાં લક્ઝરી બસો, ગાડીઓ, રીક્ષાઓના આડા પડેલા વિરૂપ આકારો જોઈ ધ્રુજી જવાયું. મરેલા જાનવર રસ્તાની વચ્ચોવચ્ચ પડ્યાં છે. લાઈટના તૂટેલા થાંભલા, ડૂબેલા ટ્રાંસફોર્મરો અને કાદવના એક-એક ફૂટ જેટલા થર- આ શહેરને તો પડી-પડીને ઊભા થવાની ટેવ છે પણ આ આખરે કોનું પાપ કોના માથે?

વર્ષા – નર્મદાશંકર...

અંધારી આ રજની સજની, મેઘબિહામણી રે,
વારે વારે દરશન દઈ, ચોંકવે દામણી રે;
ધો ધો ધો ધો, ઉદક પડતું, પહાણ ઉપેર ભારી,
દેખી સંધું ક્યમ ન ટટળું નાથ સારુ હું નારી ?

આ તોફાને, ખૂબ કરી કળા, ડુંગરે નાચતા રે,
'ટેહુ' 'ટેહુ', વદી હરખમાં, મોર તે વૃંદમાં રે;
દેખી દાઝું ઊંચકી તન ના, જંગી વિલાસ કીધો,
માદા પેરે, ઝીલી સુરસ મેં, હાય રે ના જ પીધો !

દિલાસાથી, ધીરજ ધરવી, ચાતકા, જોઈ તુંને,
તારું સીઝ્યું, મુજ નવ સીઝ્યું, લહાય વાધી જ મુને;
રે દાદુરા, ઘન વરસતો જોઈ ફુલાઈને રે,
'ડ્રૌંઊ' 'ડ્રૌંઊ', અતિસ લવી કાં ચીડવે છે મને રે ?

શા સારુ ઓ, દરદી હું છતાં બહેની કોયલડી રે,
ટૂઊ ટૂઊ કરતી હું વિના, મેઘસૂરે ચડી રે
તોબાકારી તીણી જ ચીસથી, સારસા, ભાઈ તારી,
કેશો ઊભા, કરી કણકણે, પેટ બાળે છ ભારી.

-નર્મદાશંકર

વિરહીણી સ્ત્રી માટે તો વિયોગ જ કાળી રાતના અંધાર સમો છે એ હકીકતને ધાર કાઢવી હોય એમ કવિ કાજળઘેરી રાત અને પડ્યા પર પાટુ સમા બિહામણું સ્વરૂપ આપતા મેઘને અહીં લઈ આવ્યા છે. વારંવાર ચમકી જતી વીજળી ડરમાં ઉમેરો કરે છે અને ધો ધો ધો ધો કરીને વિપુલ માત્રામાં વરસાદ પડી રહ્યો હોય એવામાં નાથ માટે હું કઈ રીતે મારી જાતને ટટળતી રોકું એવા પ્રશ્ન સાથે કવિ કાવ્યની જમાવટ કરે છે. સાંબેલાધાર વરસતા વરસાદ માટે ધો ધો ધો ધો જેવો અભૂતપૂર્વ શબ્દ તો નર્મદ જ પ્રયોજી શકે… મોર, ચાતક, દેડકો, કોયલ, સારસ તમામ વર્ષાની મસ્તીમાં મસ્ત છે ત્યારે એમની પ્રણયોર્મિ નીરખી કાવ્યનાયિકા વિયોગભાવ બળવત્તર બનતાં ઈર્ષ્યાના દાહક અગ્નિની જલન રોમ-રોમે અનુભવે છે.

પ્રોષિતભર્તૃકા

(દામણી= વીજળી, ઉદક=પાણી, દાદુર= દેડકો)

યાહોમ કરીને પડો – કવિ નર્મદ

સહુ ચલો જીતવા જંગ, બ્યૂગલો વાગે;
યા હોમ કરીને પડો ફતેહ છે આગે.

કેટલાંક કર્મો વિષે, ઢીલ નવ ચાલે,
શંકા ભય તો બહુ રોજ, હામને ખાળે;
હજી સમય નથી આવિયો, કહી દિન ગાળે,
જન બ્હાનું કરે, નવ સરે અર્થ કો કાળે;
ઝંપલાવવાથી સિધ્ધિ જોઇ બળ લાગે….યા હોમ..

સાહસે કર્યો પરશુએ પૂરો અર્જુનને,
તે પરશુરામ પરસિધ્ધ, રહ્યો નિજ વચને;
સાહસે ઈંદ્રજિત શૂર, હણ્યો લક્ષ્મણે,
સાહસે વીર વિક્રમ, જગત સહુ ભણે;
થઈ ગર્દ જંગમાં મર્દ હક્ક નિજ માગે…યા હોમ..

સાહસે કોલંબસ ગયો, નવી દુનિયામાં,
સાહસે નિપોલિયન ભીડ્યો યૂરપ આખામાં;
સાહસે લ્યુથર તે થયો પોપની સામાં,
સાહસે સ્કાટે દેવું રે, વાળ્યું જોતામાં;
સાહસે સિકંદર નામ અમર સહુ જાગે…યા હોમ..

સાહસે જ્ઞાતિનાં બંધ કાપી ઝટ નાખો,
સાહસે જાઓ પરદેશ બીક નવ રાખો;
સાહસે કરો વેપાર, જેમ બહુ લાખો,
સાહસે તજી પાખંડ, બહ્મરસ ચાખો;
સાહસે નર્મદા દેશ-દુ:ખ સહુ ભાગે…યા હોમ..

-કવિ નર્મદ

(These are taken from http://layastaro.com/ Thank u layastaro. )

વીર કવિશ્રી નર્મદ

"યાહોમ કરીને પડો, ફત્તેહ છે આગે."

નામ              નર્મદાશંકર દવે

જન્મતારીખ     24 ઓગષ્ટ 1833

જન્મસ્થળ       સુરત

મૃત્યુ              25 ફેબ્રુઆરી 1886

મૃત્યુ સ્થળ       મુંબાઇ

માતા            

પિતા             લાલશંકર

અભ્યાસ         સુરત અને મુંબાઇ – 1850 એલ્ફિંસ્ટન ઇન્સ્ટિટ્યુટ, મુંબાઇમાંથી અભ્યાસ અધૂરો મૂક્યો.   

વ્યવસાય        1858 સુધી શિક્ષણ 1864- 'ડાંડિયો' પાક્ષિક શરુ કર્યું.

કૃતિઓ            નર્મગદ્ય, નર્મકવિતા, નર્મકથાકોશ, મારી હકીકત

જીવન             1850- શિક્ષણ વ્યવસાય, 1858 – પૂર્ણ રીતે સરસ્વતીની સેવામાં આત્મસમર્પણ, 1864- 'ડાંડિયો' પાક્ષિક શરુ કર્યું. ગુજરાતીના પહેલા – ગદ્યકાર, શબ્દકોશકાર, ચરિત્રકાર, નવી શૈલીના કવિ . સમાજ સુધારક .' જય જય ગરવી ગુજરાત' ના  કવિ. સંધિવા થી મૃત્યુ.  

સાભાર           ગુર્જર સાહિત્ય ભવન – અમૃતપર્વ યોજના; 'નર્મદ' – વેબસાઇટ

વેબસાઇટ        http://narmad.com/narmadthepersonmain.html

The above details are from http://gujsarjakparichay.wordpress.com/2006/06/05/6/

Installing Ubuntu 9.10 on my laptop.

Nice msg

Great students are like me.
They work on the principle of rockets.
It doesn't mean we aim for the SKY.
It means we don't start studying unless our tail is on FIRE.

એક વ્યક્તિ :: નિનાદ અધ્યારુ

રાત આખી જાગવા જેવી હતી,
એક વ્યક્તિ ચાહવા જેવી હતી.

ઉમ્રભર એને કદી આપી નહી,
એક વસ્તુ આપવા જેવી હતી.

છોકરો દોડ્યા કર્યો હરણાની જેમ,
છોકરી પણ ઝાંઝવાં જેવી હતી.

આપણે છીએ કે નીચું ના નમ્યા,
વાત એની ત્રાજવા જેવી હતી.

માત્ર આંસુઓ જ જોયાં છે તમે,
આંખ એની વાંચવા જેવી હતી.

3 steps for success

Know more than others. Work more than others. Expect less than others.
- William Shakespeare

Cyclone Phyan nu sursuriyu thai gyu. However, the atmosphere is still
cloudy, there's no danger of Phyan.

બધા કહે છે કે ૨૦૧૨ માં પ્રલય થશે. એક નવી ફિલ્મ પણ બની છે જેનું નામ છે ૨૦૧૨ (જે બે દિવસ પછી રીલીઝ થવાની છે). તો હવે આપણે બધાએ ભણવાનું, નોકરી-ધંધો કરવાનું છોડી ને શાંતિથી ૨.૫-૩ વર્ષ પસાર કરવા જોઈએ. બરાબર ને ???

Strong winds have started blowing. According to the Indian Meteorological Department (IMD), a cyclone named Phyan is likely to intensify further and may hit South Gujarat early tomorrow morning. This cyclone may lead to more rains in this part of Gujarat. The wind speed may be around 70-90kmph.

Who is world's biggest power?

"The world's biggest power is the youth and beauty of a woman." - Chanakya

કાલ નો ઝરમર ઝરમર વરસાદ પડે છે.... વાતાવરણ એકદમ ઠંડુ થઇ ગયું છે.....

There is some magnetic force in the voice of most of the Pakistani
singers, be it Nusrat Fateh Ali Khan, Rahat Fateh Ali Khan, Atif Aslam
and many others (I don't remember name of other singers, but I do like
to listen them). The voice quality I find in them is totally different
from Indian singers. There's some uniqueness in their voice.

Listening "Dil To Pagal Hai" songs. All romantic and sweet. Used to
listen this songs a lot when in school.

Santa bought a car on loan
He didn't pay the dues.
The bank took away his car.

Santa~If I knew this
I'd have taken a loan 4 my marriage also...

લુચ્ચો વરસાદ

આજે બપોરથી વરસાદ ના છાંટા પડે છે. વાતાવરણ એકદમ ઠંડુ થઇ ગયું છે. નાનપણ માં એક પાઠ આવતો તો "લુચ્ચો વરસાદ". એ પાઠ અય્તારે યાદ આવી ગયો કારણ કે આ વર્ષે વરસાદ બરાબર પડ્યોજ નથી અને અત્યારે શીયાળા માં વરસાદ પડે છે. એટલે કેહવાય ને લુચ્ચો વરસાદ.

Feeling bored.

My favorite poem

"LEISURE"

What is this life if, full of care,
We have no time to stand and stare.

No time to stand beneath the boughs
And stare as long as sheep or cows.

No time to see, when woods we pass,
Where squirrels hide their nuts in grass.

No time to see, in broad daylight,
Streams full of stars, like skies at night.

No time to turn at Beauty's glance,
And watch her feet, how they can dance.

No time to wait till her mouth can
Enrich that smile her eyes began.

A poor life this if, full of care,
We have no time to stand and stare.

By Wm. Henry Davies.