પોસ્ટકાર્ડ ઉપર પ્રેમ પત્ર

ડીયર રુદ્રરાજ અને રીવાંશી, જન્મદિવસની ખુબ ખુબ શુભેચ્છાઓ અને આશીર્વાદ.  જોતજોતામાં તમે બંને ૨ વર્ષના થઇ ગયા !  કોરોના વાયરસના કારણે જે લોકડાઉન થયું છે એના કારણે આ વર્ષે તમારા બંનેનો જન્મદિવસ અલગ અલગ જગ્યાએ ઉજવવો પડશે - રીવાંશી તારો અહિયાં બેંગ્લોરમાં અને રુદ્રરાજ તારો ભરૂચમાં. જો આ લોકડાઉન ના હોત તો અત્યારે તો બધા ભરૂચ પહોચી ગયા હોત !  પણ હવે આ બધી વાત છોડીને આપણે તમારી વાત કરીએ. રીવાંશી: તને જ્યારથી ચાલતાં-દોડતા આવડી ગયું છે ત્યારથી તું ખુબ ભાગાભાગી કરે છે. માંડ એક ઠેકાણે બેસી રહે.  તને હવે થોડું થોડું બોલતા આવડી ગયું છે અને તારા એ કાલી-કાલી ભાષાના શબ્દો અમને સાંભળવાની ખુબ મજા આવે છે.  થોડું ઘણું ડાન્સ કરતા પણ આવડી ગયું છે.  ફલાઇટમાં જયારે તું અહીંયા બેંગ્લોર આવી ત્યારે મને એ બીક હતી કે તું ક્યાંક ફલાઇટમાં બધાને હેરાન ન કરે, પણ નસીબ જોગે વાંધો નથી આવ્યો. તને નોટબુકમાં લીટા કરતા દીવાલ પર પેન-પેન્સિલ લઈને લીટા કરવાનું વધું ગમે છે.  કોઈ પણ સ્વિગ્ગી-ઝોમટો ડિલિવરીવાળા ભાઈને જોઈને તને "પિત્ઝા" યાદ આવી જાય છે. તને પણ મારી જેમ લોક સંગીત સાંભળવાનું ગમતું

એમતો બેંગ્લોર (બેંગલુરુ પણ આપણને હજી બેંગાલુરુની ટેવ નથી પડી એટલે ત્યાં સુધી બેંગ્લોર) આવ્યે 6 મહિના (સેપ્ટેમ્બર એન્ડ માં અહીંયા આપણે પધરામણી કરી) થઇ ગયા પણ આળસને કારણે બ્લોગ પર કઈ અપડેટ થયું નથી એટલે કદાચ વાંચકો માટે આ નવું હશે. શરૂઆત તો બેંગ્લોરમાં સહેજ પણ ના ગમ્યું કારણ કે એક તો એકલો આવ્યો હતો - એટલે ઘર અને પરિવાર મિસ થાય. ઉપરાંત આવીને 15 દિવસ હોટલમાં રોકાયો એ પછી રૂમ મળવાની મુશ્કેલી. એ ઉપરાંત અહીંની મોંઘવારી - ખાલી સાઉથ ઇન્ડિયન જમવાનું સસ્તું મળે બાકી બધું જ મોંઘુ. એમાં વળી પાછો હું શરૂઆતના દિવસોમાં બીમાર પડેલો એટલે વધારે ના ગમ્યું. તદુપરાંત અહીંયાનો ટ્રાફિક અને ઠેક-ઠેકાણે ગંદકી અને આપણી ગુજરાતની નર્મદાની કેનાલ જેટલી મોટી, ખુલ્લી ગટરો મેં પેહલી વાર જોઈ. પણ પછી એકાદ મહિનામાં બધું થાળે પડ્યું ખરું અને પછી ડિસેમ્બરમાં તો કિરણ અને રીવાંશી પણ અહીંયા આવી ગયા એટલે પછી મજા જ મજા. બેંગ્લોરનું વાતાવરણ તો બધાને ગમે એવું છે. બધી સીઝનમાં ટેમ્પરેચર સરખું જ લાગે - ન વધારે ગરમી કે ન તો વધારે ઠંડી. ફેબ્રુઆરીમાં મદુરાઈ-રામેશ્વરમ-ઉટી પણ ફરી આવ્યા. બાકી પુસ્તકો વાંચવાનું ધીમે ધીમે પણ ચાલું