Friday, December 31, 2010

Celebrated Principal Sir's birthday.(one day in advance as tomorrow its holiday)

Wednesday, December 22, 2010

Kilobyte and Megabyte of UVPCE

Megabyte

Kilobyte
As in the movie 3 Idiots, these 2 puppies are UVPCE's Megabyte and Kilobyte. Couldn't find their mother, Gigabyte.

પધારો શ્રી વિમલ પામ્ભર.

આજથી અમારા રૂમ માં, મારો classmate વિમલ પામ્ભર રેહવા આવ્યો. અમારા
રૂમમાં ૪ students રહી શકે એવો રૂમ છે પણ અત્યાર સુધી અમે ત્રણ જ
રેહતા'તા. વિમલ અત્યાર સુધી ખેરવા ગામમાં રેહ્તો'તો. આજથી એ હોસ્ટેલ માં
રેહવા આવી ગયો. વિમલ મૂળ રાજકોટ પાસે આવેલ મેઘપર ગામનો છે. એને BVM
(Birla Vishwakarma Mahavidyalay), વલ્લભ વિદ્યાનગર થી B.E. કર્યું છે.

ખારી ચા, મા-બાપ ને ભૂલશો નહિ અને PIPO

ખારી ચા :-

આજે કોલેજમાં principal સાહેબ (શ્રી વી.કે.પાંડે), જે અમને CNS subject
ભણાવે છે, એમનો લેક્ચર હતો. એમને વાત વાત માં એક નવી recipe try કરવાની
કીધી. એમને કીધું કે ચા માં ખાંડ ને બદલે મીઠું નાખી ને પીવી, રોજ નહિ તો
અઠવાડિયા માં એક વાર. આવી ચા પીવાથી ગુસ્સો નો આવે. ભલે સાહેબ, એક વાર
અખતરો કરી જોઇશ.

મા-બાપ ને ભૂલશો નહિ :-

આજે સાહેબે બીજી પણ એક સરસ વાત કીધી જેનો સારાંશ એ હતો કે તમારા મા-બાપ
ને ભૂલશો નહિ અને મા-બાપ એકલા નહિ તમારા ઘર માં જે પણ કોઈ મોટા હોઈ,
દાદા-દાદી વગેરે એ બધાને ભૂલશો નહિ, અવગણશો નહિ કારણ કે એક વાર એ
દુનિયામાંથી વિદાય થશે પછી કોઈ તમને ટોકશે નહિ કે સારા-ખોટા નું ભાન નહિ
કરાવે. એમને એમની વાત કરી કે એ જયારે બી.ટેક અને એમ.ટેક માં ભણતા'તા
ત્યારે એ એમના દાદા સાથે રેહતા હતા કારણ કે એમના પપ્પા ની જોબ બીજા કોઈ
શેહેર માં હતી. એમના દાદા એમને રોજ બધું પૂછ્યા કરતા જેમ કે - જામ્યો કે
નહિ ?, ભણવાનું કેવું ચાલે છે ?, વગેરે વગેરે, અને ઘણી વાર મારતા પણ ખરા.
પણ જ્યારે એમની વિદાય થઇ ત્યારે સાહેબ ને એમના દાદા ની ખુબ યાદ આવી. અને
આ વાત ને લઈને એમને અમને પણ સલાહ આપી કે તમારે પણ તમારા વડીલો ને ભૂલવા
ના જોઈએ, અવગણવા ના જોઈએ કારણ કે એક વાર એ જતા રેહશે પછી તમને પ્રેમ થી
પૂછવા વાળું કોઈ નહિ હોઈ કે "બેટા, આજે ગમ્યો કે નહિ ?"

આ પેહલા પણ સાહેબે એક વાર લેક્ચર માં કીધું'તું કે જો તમારે સાક્ષાત
ભગવાન જોવા હોઈ, તો એ તમારા મા-બાપ છે.

એકદમ સાચું કીધું સાહેબ. વાત યાદ રાખવા જેવી છે.


PIPO :-

PIPO એટલે કે Positive In Positive Out.

Principal સાહેબે આજે ભણાવતા ભણાવતા એક બીજી સરસ term aapi, જે છે PIPO.
સાહેબ ભણાવતા હતા ત્યારે એમને technical terms MIMO (Multiple In
Multiple Out) અને GIGO (Garbage In Garbage Out) ની વાત કરીતી અને સાથે
સાથે આ PIPO નામની નવી term પણ કીધી. મને યાદ રહી ગઈ એટલે અહિયા લખી.
PIPO નું opposite થાય NINO (Negative In Negative Out). ;-)

ચોરી કરવી હોઇતો સોના ની કરવી - શ્રી શ્રીકાંત પટેલ

આજે અમે કોલેજ માં આમજ વાતો કરતા'તા ત્યારે કાઇક ચોરી ની વાતો નીકળી'તી
ત્યારે શ્રીકાંતનું એવું માનવું છે કે જો કોઈએ ચોરી કરવી હોઇતો પૈસા ની
ચોરી કે બીજા માલ-સામાન ની ચોરી કરવા કરતા સોના ના ઘરેણાં ની ચોરી કરવી
જોઈએ કારણ કે સોના ના ઘરેણાને તરત ચોરી કરીને ઓગાળી નાખવાના એટલે કોઈ
સબૂત ના રહે. શ્રીકાંત જહાંપનાહ, તુસ્સી ગ્રેટ હો...

Tuesday, December 21, 2010

એક ગલુડીયા ની ઈર્ષ્યા.



આજે કોલેજ ની સામે આવેલા garden ની પાસે આવેલા foot-path પર મેં આ નાના ગલુડીયા ને આરામ થી સુતા જોયું. મને ગમી ગયું અને મેં એનો ફોટો પાડી લીધો. અને પછી મને વિચાર આવ્યો કે આની ઝીંદગી કેટલી મસ્ત છે. નથી એને ATN ના submission ની ચિંતા કે નથી એને DC ના practical submit કરવાની ચિંતા. નથી એને java ના code સમજવાની માથાકૂટ કે નથી એને OpenGL માં CG ના programs કરવાની ઉતાવળ. એને તો બસ સવાર માં ઉઠી ને એના પેટ ની ચિંતા કરવાની, એની મા જે ખવડાવે એ ખાઈ લેવાનું અને બાકીનો time આરામ કરવાનો, college ના students ને ભણતર તો ભાર ઉચકતા જોવાના અને રમ્યા કરવાનું.

ભગવાને આટલા બધા પ્રાણીઓ બનાવ્યા એમાં માણસ એમનું સહુથી કાબેલ પ્રાણી છે કારણ કે એની પાસે વિચારવાની શક્તિ છે. પણ આજે મને એવું થયું કે એ વિચારવાની શક્તિ ને લીધે આપણે આટલી બધી માથાકૂટ કરવી પડે છે. No doubt, ભગવાને જે આપ્યું છે એ ખુબજ સારું છે અને આપણે એનો આભાર માનવો જોઈએ, પણ તોય આજે મને આ ગલુડીયા ની ઝીંદગી વધુ સારી લાગી.

Saturday, December 18, 2010

Who's a girl ?

A girl is like a bird,
God's most prettiest creation in the world.

The childhood of girls is their gold age.

After that, the world keeps them into a beautiful cage.

This innocent creature, looks like a fairy,
Who loses her feather when she marries...

She leads all her life in serving others.

She also has a heart, but no one bothers.

A dress of happiness and pleasure she wears.

But in every corner you find a girl shedding tears.

Moral: Try to give girls the due respect that they deserve. Forward to
all boys to make them realise a girls importance and to all girls to
make them feel how special they are.

Above message was sent to me by my friend ND. Thank you ND.

Friday, December 17, 2010

પૈસા ની લેવડ-દેવડ...

બુધવારે અમારા મહેસાણા પ્રવાસ માં થયેલા ખર્ચા ની આજે અમે લેવડ-દેવડ પતાવી. દરેકે આદેશ ને રૂ.૧૫, રવિ ને રૂ.૧૦ અને શ્રીકાંત ને રૂ.૫ આપવાના થયા. આ બધી લેવડ-દેવડ થઇ આજે કેન્ટીન મા. જોવા જેવો નઝારો હતો. મેં થોડાં ફોટા પાડ્યા છે. જુઓ.










બીજી વાત માં એ કે ગઈ કાલે કોલેજ કેમ્પસ માં આમળા વહેચવા આવ્યા'તા. તો શ્રીકાંતે અમારા માટે આમળા લીધા અને લેબ પછી અમે ખાધા. અને પછી આજે કેન્ટીન માં મેં બધાને ઠંડું-મીઠું પાન ખવડાવ્યું.

Thursday, December 16, 2010

Baajri no rotlo, mix vegetable, khichdi and kadhi for dinner today (in mess) :-)

Wednesday, December 15, 2010

કોલેજ બસ નો એક્સીડન્ટ, મહેસાણા નો પ્રવાસ...

આજે સવારે ઉતાવળે કોલેજ પોહોચ્યો પણ ત્યાં જઈ ને જોયું તો કોઈ હાજર નોહ્તું. ક્લાસ પણ બંધ હતો. ક્લાસ બહાર મારી ક્લાસમેટ ઉભી હતી. એને મેં પૂછ્યું કે "ક્યા છે બધા ?" તો એને કીધું કે "કોઈ હજી આવ્યું નથી." મેં મારા ક્લાસમેટ વિમલ ને ફોન કરીને પૂછ્યું તો એને કીધું કે અમે બધા કોલેજ બહાર આવેલા ગાર્ડન માં ઉભા છીએ. (શિયાળામાં સુર્ય ના કૂંણા તાપ માં ઉભા રેહવાની મજા જ કૈક અલગ હોઈ છે). હું પણ ત્યાં પોહોચ્યો. પછી અમે વિચાર્યું કે હવે એક વાર ક્લાસ બાજુ આંટો મારવો જોઈએ. પણ જોયું તો ક્લાસ માં કોઈ હતું નહિ અને કોઈ ફેકલ્ટી પણ નો'તી દેખાતી. અમે ૨ મીનીટ ક્લાસ બહાર ઉભા રહીને વાતો કરતા'તા ત્યાં કોઈએ અંકુર ના મોબાઈલ પર ફોન કરીને કીધું કે ગોઝારીયા પાસે ગણપત વિદ્યાનગર ની બસ નું એક્સીડન્ટ થયું છે. એટલે અમે બહાર ગયા. શ્રીકાંત ને ફોન કરીને પૂછ્યું કે એ બરાબર છે કે નહિ, કારણ કે એ અમદાવાદથી બસ મા આવે છે. એ તો બરાબર હતો, પણ બીજા ઘણાં વિદ્યાર્થીઓ અને અમુક ફેકલ્ટી ને થોડું-ઘણું વાગ્યું'તું. એમને મહેસાણા અને ગોઝારીયા ની સરકારી હોસ્પિટલો માં લઇ જવામાં આવ્યા. આનંદ, અંકુર, આદેશ અને તુષાર બાઈક લઈને ઘટના સ્થળે જોઈ આવ્યા. હું સવારે મોડો ઉઠ્યો'તો એટલે ચા અને નાસ્તો રહી ગયા'તા અને આજ થી અમલ માં મુકાયેલા નવા ટાઈમીંગ ને કારણે કોલેજ જતા પેહલા જમવાનું પણ રહી ગયું'તું એટલે હું કેન્ટીન માં ચા અને ચીઝ-મસ્કાબન ખાવા ગયો. પછી હું કોલેજ માં અંદર ગયો અને જોયું તો શ્રીકાંત અને મારા ક્લાસ ની બીજી ગર્લ્સ, જે અમદાવાદ-ગાંધીનગર થી આવે છે એ બધા ક્લાસ બહાર હતા. હું એમની પાસે પોહ્ચું અને ખબર પુછુ એ પેહલા આનંદ મને મળ્યો અને એને કીધું કે આપણા ક્લાસ ની એક વિદ્યાર્થીની ને વાગ્યું છે અને એને હોસ્પિટલ લઇ ગયા છે. નસીબજોગે એને, કે બીજા કોઈ પણ વિદ્યાર્થીને વધારે કશું નથી વાગ્યું એ સારું છે. પછી થોડી વારે અમે લેબ માં ગયા. ત્યાં થોડી વાર અમે બેઠા. બધા પોત-પોતાનું કામ કરતા'તા. અને પછી વિચાર્યું કે આજે લેક્ચર નથી ભરવા, આમ પણ બધી ફેકલ્ટી આ એક્સીડન્ટ ના કામ માં વ્યસ્ત હતી. બહાર આવી પાછા ગાર્ડન માં બેઠા. અને અમારા ક્લાસ ની વિદ્યાર્થીની ને મળવા હોસ્પિટલ જવાનું વિચારતા'તા ત્યાજ અમને ખબર પડી કે એ તો હોસ્પિટલથી કોલેજ આવી ગઈ છે અને યુનીવર્સીટી બિલ્ડીંગ માં છે એટલે અમે એને મળવા ત્યાં ગયા. એને હોઠ પાસે વાગ્યું'તું. યુનીવર્સીટી ના
અધિકારીઓએ આવા ઈજાગ્રસ્ત વિદ્યાર્થીઓ માટે એક ગાડી ની વ્યવસ્થા કરી'તી, એમને ઘરે પહોચાડવા.
પછી અમે મહેસાણા જવાનું વિચાર્યું. એટલે ૩ બાઈક પર અમે કુલ ૯ જણા બેસીને ગયા (દરેક બાઈક પર ૩ જણ). સૌથી પેહલા વુલન માર્કેટ માં ગયા, વિમલ ને જેકેટ લેવાનું હતું એટલે. મેં પણ ત્યાંથી એક કાન-પટ્ટી લીધી. એ દરમિયાન મને યાદ આવ્યું કે મારે નવો બેલ્ટ લેવાનો છે કારણ કે આ વખતે ઘરથી આવ્યો  ત્યારે મારો બેલ્ટ ઘરેજ ભૂલી ગયો'તો. એટલે બીજા બધા વુલન માર્કેટ માં હતા ત્યાં સુધી માં હું આજુ-બાજુ માં બેલ્ટની દુકાન શોધવા લાગ્યો. એક દુકાન મળી પણ ખરી અને મેં ૧૦૦ રૂપિયા (મૂળ કીમત ૧૧૦ કીધી હતી દુકાનદારે) નો બેલ્ટ લીધો. મારે અમુક દવાઓ પણ લેવાની હતી એટલે નજીક માં મેડીકલ સ્ટોર  શોધી ને જરૂરી દવાઓ પણ લીધી. અને પછી અમે મહેસાણા ની પ્રખ્યાત "કિશન દાબેલી" ખાવા ગયા અને પછી ત્યાંથી પાણી-પૂરી ખાવા. પછી મહેસાણા ની દૂધસાગર ડેરી ની સામે આવેલી દુકાનોમાંથી આઈસ્ક્રીમ ખાધો અને અમુક લોકોએ દૂધ પીધું. ત્યાંથી શ્રીકાંત ને મુવી જોવા જવું હતું, પણ આદેશ ને મોડું  થાય એમ હતું અને એટલે પછી મુવી નો વિચાર માંડી વાળ્યો અને આનંદ ના ઘરે ચા પીવા ગયા. આનંદ ના દીકરા "પ્રથમ"ને મળ્યા.(મેં ગઈકાલે જ એનો ફોટો ફેસબુક પર જોયો, ત્યારેજ મેં આનંદ ને કમેન્ટ કરેલી કે એને કોઈ વાર કોલેજ લઇ આવ). 

ભાભીએ બનાવેલી સરસ મજાની ગરમ ચા પીધી. વાતો કરી. તુષારે એના ઘરે આવાનો  આગ્રહ કર્યો પણ એનું ઘર વિરુદ્ધ દિશામાં હોવાથી અમે પછી કોઈ વાર જવાનું નક્કી કર્યું. પછી હું, વિમલ અને મૈત્રેય ખેરવા આવ્યા. વિમલ ને ખેરવા ગામમાં ઉતાર્યો અને અમે હોસ્ટેલ પોહોચ્યા. આવીને ઉંઘી ગયો.

અને અત્યારે આ લખી રહ્યો છું, ત્યાં આનંદ નો મેસેજ અને ઇમેલ આવે છે કે કાલે કોલેજ નો ટાઈમ પાછો ૧૦:૦૦ વાગ્યા નો છે. એને હિતેશ રાજપૂત અને ભાવેશ પટેલ એ કીધું. (હિતેશ અને ભાવેશ યુ.વી.પટેલ કોલેજ ના જ ફેકલ્ટી છે, જે અમારી સાથે ભણે છે. એમને કોલેજે ભણવા સ્પોન્સર કાર્ય છે.)
At Anand's place. Met Pratham, his cute and dynamic son. He's studying in U.K.G.
Roaming in Mehsana with Ankur Goswami, Anand Sutariya, Tushar Patel, Shrikant Patel, Aadesh Panchal, Maitrey Patel, Ravi(ndra) Patel and Vimal Pambhar. 
Mehsana's Kishan Dabeli is far more tasty compared to Bharuch's MP ni Dabeli.

Tuesday, December 14, 2010

Change in College Timings.

From tomorrow, our college will start from 9:15am.
Mast
thandi ma ame
hostel bahar nikdi ne
campus na
watchman sathe
taapnu karine betha
chie.

Monday, December 13, 2010

Submissions on the way. Writing practicals in file pages. B.E. k din yaad aa gaye.

Saturday, December 11, 2010

બુધવારે મારી બીજી ઇન્ટરનલ પરીક્ષા પૂરી કરીને બધાએ બે દિવસ બંક કરવાનું નક્કી કર્યું. એટલે પછી હું ઘરે આવતો રહ્યો. અને હવે કાલે રવિવારે પાછો જઈશ. 

Saturday, December 4, 2010

અત્યારે હોસ્ટેલ મા લાઈટ ગઈ છે. હું, નીશીત અને અમિત જાગીએ છીએ. હમણા જ
અમે ચા અને ગાઠીયા ખાય ને આવ્યા. હોસ્ટેલ માં પરીક્ષાઓ વખતે રાત્રે ચા
અને નાસ્તો વહેંચાય છે. અમારે ૬થી બીજી ઇન્ટરનલ પરીક્ષા શરુ થાય છે. આજથી
કોલેજ જવાનું બંધ કર્યું, વાંચવા માટે. રૂમ માં અત્યારે ભમરી ફરી રહી છે
અને નીશીત એને ભગાડવા ક્યારનો મથે છે પણ જડતી નથી અને જડે તો એ પકડે એ
પેહલા ભાગી જાય છે. અને વાંચવાનું ઘણું બાકી છે પણ લાઈટ વગર અમે ટાઈમપાસ
કરીએ છે.

મારા વહાલાં બાળકોને - ૫

મારા વાહલા બાળકો, બીલેટેડ હેપ્પી બર્થડે! આ પોસ્ટ તમને ઘણા વખત પહેલાં લખવાની હતી પણ, સમય નો અભાવ અને ખાસ કરીને આળસને લીધે આ પોસ્ટ રહી જ જતી હ...