Monday, January 10, 2011

મારું વસિયતનામું

સુરેશ જોષી ની કવિતા "કવિ નું વસિયતનામું" પરથી મેં આ મારું વસિયતનામું બનાવ્યું હતું. મેં મારા engineering ના દિવસો માં આ કવિતા લખેલી.

મારું વસિયતનામું.

કાલે જો મને મોંત આવે તો –
હે મોંત, બે ઘડી ઉભું રેહ્જે,
મારે મારું વસિયતનામું લખવાનું બાકી છે.

-------- મારું વસિયતનામું---------

કાલે જો સુરજ નીકળે તો કેહજો કે –
ઉગતા સુરજ ની સુંદરતા કરતા,
મારી ઢીંગલી વધુ સુંદર છે.

કાલે જો ચાંદ આવે તો કેહજો કે –
એની પ્રેમિકા ચાંદની કરતા,
મારી ઢીંગલી વધુ સુંદર છે.

કાલે જો પવન લેહેરાય તો કેહજો કે –
મારે પવન બનીને,
મારી ઢીંગલી ને ચૂમવાનું હજી બાકી છે.

કાલે જો ફૂલ એની ખુશ્બુ પર ગર્વ કરે
તો કેહજો કે –
મારી ઢીંગલી ના ભીના કેશ ની ખુશ્બુ એના કરતા વધારે સારી છે.

કાલે જો ઢીંગલી ને કોઈ દુઃખ આવે તો કેહજો કે –
એના માટે ભગવાન સાથે લડવાનું
મારે હજું બાકી છે.

કાલે જો એ રડે તો કેહજો કે –
એના આંખ માં આંસુ ને સૂકવવાનું
મારે હજું બાકી છે.

કાલે જો એનો મેસેજ આવે તો કેહજો કે –
મારે એના મેસેજ ને રીપ્લાય આપવાનું હજું બાકી છે.

કાલે જો એ મારા પર ગુસ્સે થાય તો કેહજો કે –
મારે મારી ઢીંગલી ને મનાવવાનું હજું બાકી છે.

કાલે જો એ મારા પર ગુસ્સે થાય તો કેહજો કે –
મારે મારી ઢીંગલી ને મનાવવા નું હજું બાકી છે.

કાલે જો એ મને યાદ કરે તો કેહજો કે –
એની યાદ માં ને યાદ માં એના ભોલુ ની
આંખો મીચાવવાનું હજી બાકી છે.

કાલે જો એ તરસ્યા હોઠ લઈને આવે તો કેહજો કે –
એના તરસ્યા થયેલા હોઠ ને ભીના કરવાનું હજી બાકી છે.

કાલે જો એ મને યાદ કરીને રડે તો કેહજો કે –
એની સાથે આવતા જનમમાં સાત ફેરા ફરવાનું વચન આપવાનું હજી બાકી છે.

કાલે જો એ મને મળવા ઘરે આવે તો કેહજો કે –
મારે હજું એને પ્રેમ થી ભેટવાનું હજું બાકી છે.

અને છેલ્લે –
કાલે જો મને મોંત આવે તો –
હે મોંત, બે ઘડી ઉભું રેહ્જે –
મારે મારી ઢીંગલી ને આવજો કેહેવાનું હજી બાકી છે.


- યશપાલસિંહ જાડેજા

મારા વહાલાં બાળકોને - ૫

મારા વાહલા બાળકો, બીલેટેડ હેપ્પી બર્થડે! આ પોસ્ટ તમને ઘણા વખત પહેલાં લખવાની હતી પણ, સમય નો અભાવ અને ખાસ કરીને આળસને લીધે આ પોસ્ટ રહી જ જતી હ...